Ból z tyłu i kończyn jest jednym z najczęstszych zaburzeń. Jest to druga najczęstsza przyczyna opieki medycznej po chorobach oddechowych. Około połowy ludzi w wieku pracującym podczas ich życia znosi epizody bólu pleców i długotrwałej niepełnosprawności.
Co to jest osteochondroza
Osteochondroza jest chorobą, w której następuje zwyrodnienie dysku międzykręgowego.
Dysk międzykręgowy składa się z włóknistego pierścienia (koncentryczne warstwy silnych włókien tkanek łącznych) i jądra płaszcza w środku. Udział dysków stanowi około jednej czwartej długości kręgosłupa, odgrywają one rolę amortyzatorów - z pozycją pionową, zakrętami, nachyleniami i przedłużeniem kręgosłupa, jądra i włóknistej rzeki dysku, zajmuje to obciążenia osiowe, zajmuje ją pozycja początkowa. Znaczne obciążenie spada na dyski kręgosłupa lędźwiowego i szyjnego, ponieważ oddziały te mają największą mobilność. To tłumaczy fakt największego nasilenia zwyrodnieniowych zmian w kręgosłupie szyjki macicy i lędźwiowej.
Jedną z przyczyn degeneracji dysków jest ich niewystarczające odżywianie, które z kolei jest konsekwencją słabej aktywności fizycznej osoby.
Zawartość wody i właściwości sprężyste dysku są również znacznie zmniejszone wraz z wiekiem. Włóknisty pierścień dysku traci swoją elastyczność, pojawiają się w nim pęknięcia, w którym przy każdym nowym obciążeniu jądro płaszcza zaczyna być wprowadzane coraz więcej, przesuwając się do krawędzi dysku, z pełnym pęknięciem pierścienia włókna, zawartość jądra jądra wykracza poza jego granice - jest przepływu kurtki. Częściej boczne przesunięcie dysku występuje w kierunku otworu międzykręgowego, przez który przechodzi kręgosłup rdzenia kręgowego. W tym względzie najczęstszym manifestacją przepukliny jest ściskanie odpowiedniego korzenia i rozwoju charakterystycznego zespołu bólu. Pod wpływem impulsów z receptorów dotkniętego segmentu, mięśnie kręgosłupa są odruchowo, ich asymetryczny stres powoduje boczną krzywiznę kręgosłupa kręgosłupa
Czynniki ryzyka osteochondozy
Obecnie czynniki ryzyka występowania objawów bólu osteochondrozy obejmują:
- dziedziczna osłabienie lub wrodzone wady kręgosłupa;
- urazy kręgosłupa prowadzące do zmian strukturalnych;
- ciężka i niezrównoważona aktywność fizyczna;
- długi pobyt w wymuszonej poze z zniekształceniami i obrotem;
- Hipodynamia, bezczynność, monotonna praca.
Czynniki przyczyniające się do występowania osteochondrozy i jej zaostrzeń mogą być różne choroby zakaźne, chłodzenie, przepracowanie, zaburzenia energii, w tym brak witamin, otyłości, czynniki środowiskowe i nawyki, zaburzenia hormonalne itp.
Co zrobić, jeśli plecy są chore
Ból jest sygnałem ostrzegawczym i chroni przed krzywdą skutków w ciele. Po pierwsze, ból występuje podczas poruszania się, zmiany postawy i przechodzi w spoczynku, w miarę postępu choroby pojawia się sztywność poranna, która może trwać 30-60 minut. Czas trwania choroby może wynosić kilka tygodni lub miesięcy.
Co zrobić, jeśli boli plecy? Pamiętaj, aby skonsultować się z lekarzem w ciągu pierwszych 3-5 dni (aby uniknąć chronizacji choroby). Użyj prostych wskazówek, oprócz zalecenia lekarza:
- Należy unikać przeciążenia. Aby uniknąć problemów, staraj się stale monitorować prawidłową pozycję ciała. Nadmiar masy zwiększa obciążenie kręgosłupa. Nie wszystkie sporty są takie same przydatne. Lepiej jest unikać sportów gier i skakania i wybierać piesze wędrówki, narty i pływanie - przyniosą korzyści tylko kręgosłupie.
- Prawidłowo zorganizuj sen, jedzenie i odpoczynek. Dla maksymalnego efektu wybierz dość twardy materac, a najlepszym wyborem będzie poduszka ortopedyczna.
- Prawidłowo zorganizuj swoje miejsce pracy. Krzesło z niskim siedziskiem, pochylone w kierunku pleców, które powinno być wypukłe w miejscu kręgosłupa lędźwiowego (lub zaleca się położenie wałka), będzie idealne.
- Leczenie pozycji. Przy dość wysokim wałku zainstalowanym pod lordozą dolnej lędźwiowej mięśnie „napięte” rozluźniają się, nacisk na tylne części uszkodzonych dysków kręgosłupa lędźwiowego zmniejsza się, ból maleje. Po dniu roboczym zaleca się spędzenie 30-60 minut w tej pozycji w domu przed snem.
- Terapeutyczna gimnastyka (terapia ćwiczeń). Gimnastyka tworzy silny gorset mięśniowy wokół kręgosłupa, codziennie poświęca 15-25 minut (możesz na 2-3 podejścia). Zestaw ćwiczeń powinien być przepisywany przez lekarza lekarza w zależności od intensywności bólu, na końcu artykułu damy najczęstsze kompleksy ćwiczeń terapeutycznych w zależności od okresu choroby (ostra faza, remisja itp.)
Zalecenia w trybie motorycznym w ostrym okresie
W ostrym okresie W obecności ostrego bólu należy zaobserwować ścisły odpoczynek w łóżku. LFK jest używany głównie z celem higienicznym i ma ogólne wzmocnienie natury. Ćwiczenia, które powodują ból, powinny być ograniczone pod względem amplitudy, stopnia napięcia mięśni lub w ogóle wykluczone. Bardzo ważne jest, aby nie angażować się w ból i robić wszystko bardzo powoli, powtarzając każde ćwiczenie 8-10 razy.
Podczas poruszania kończyn dolnych zapobiegaj wzrostowi lordozy lędźwiowej (zginanie kolumny kręgosłupa do przodu), co może wzmocnić zespół bólu. Na drugim etapie ostrego okresu, ze spadkiem intensywności bólu, należy dokładnie włączyć ćwiczenia izometryczne do treningu mięśni brzucha i dużych mięśni pośladkowych.
Ze spadkiem zespołu bólu Zwiększają się możliwości korzystania z ćwiczeń specjalnych i rozwojowych. W tym okresie, oprócz ćwiczeń, które zwiększają siłę mięśni brzucha i mięśni bioder, ćwiczenia są ważne, z zginaniem kręgosłupa lędźwiowego.
Wybierając ćwiczenia specjalne, jak i rozwijające się, ważne jest, aby nie zwiększyć lordozy lędźwiowej. Ból jest sygnałem zmiany struktury ćwiczeń (w kierunku ulgi) lub go wykluczenia. Pod koniec drugiego okresu należy stopniowo obejmować ćwiczenia, które zwiększają siłę mięśni tylnych, można je wykonać w układzie okrągłym 2-3 razy. Są najważniejsze. Weź liczbę powtórzeń specjalnych ćwiczeń do 15-50 razy. Tempo ćwiczeń można stopniowo zwiększać.
W okresie remisji Dodano ćwiczenia w celu zwiększenia mobilności kolumny kręgosłupa. Jednak ćwiczenia mające na celu rozwiązanie tego problemu powinny być przeprowadzane ostrożnie i w lekkich pozycjach wyjściowych. Automatyzm należy osiągnąć poprzez utrzymanie określonej postawy w pozycji stojącej i podczas chodzenia, gdy kręgosłup lędźwiowy jest wygięty. Zmniejszenie powtórzeń specjalnych ćwiczeń z drugiego okresu wzrasta do 50-100 razy (można je złamać w ciągu dnia). Zaleca się stosowanie terapii ćwiczeń w puli na okres tego okresu, ale gimnastyka w puli nie zastępuje, ale uzupełnia główne „suche” klasy.
Z innych środków terapii ćwiczeń zaleca się stosowanie tych, które nie wpłyną na negatywne sposoby na uszkodzone dyski: pływanie, terrenur, narty, ścieżka biegowa, ergometr rowerowy, ćwiczenia z gumką. Zastosuj takie środki, jak siatkówka, tenis (duży i mały), rower szosowy, bieg krzyżowy, szybki taniec, rytmiczna gimnastyka powinna być niezwykle ostrożna, ponieważ nagłe ruchy i zakręty mogą wywołać zaostrzenie osteochondrozy. Ćwiczenia z hantlami są najlepiej wykonywane w pozycji leżącego (z tyłu, brzucha), aby wykluczyć obciążenia pionowe na kręgosłupie.
Ćwiczenia używające czystego wiszące z powodu silnego napięcia rozciągniętych mięśni ciała, wskakujące na głębokości wysokości, ćwiczenia na maszynie wiosłowej i rzucanie są niepożądane. W każdym razie, podczas terapii ćwiczeń należy pamiętać, że stałe uszkodzenie i przeciążenie kręgosłupa, wstrząsy wzdłuż osi kręgosłupa przygotowują odpowiednie tło do rozkładu uszkodzonego dysku i zaostrzenie zespołu bólu.